توصیف زبانشناختی گونه ی بشرویه: رویکردی زایشی

هدف از انجام این رساله توصیف گونه ی بشرویه به عنوان زیر بخشی از گویش خراسانی است. در این توصیف همان گونه که از عنوان پایان نامه برمی آید، ساختار آوایی، واژگانی و نحوی گونه ی بشرویه در چارچوب دستور زایشی بررسی شده است. برای انجام این کار نخست همخوان ها و واکه های این گونه به طور مختصر معرفی و نکات متمایز آن با گونه ی معیار برشمرده می شوند و سپس به بررسی مهم ترین فرایندهای واجی آن پرداخته می شود. در سطح ساختواژی برخی تمایزات در زمینه ی تشکیل واژگان در این گونه را نشان می دهیم. در بخش پایانی به بررسی و تحلیل ساختار گروه ها، بندها و جملات در قالب برنامه ی کمینه گرا می پردازیم و نکات متفاوت دستوری گونه ی بشرویه را شرح می دهیم. همچنین در این تحقیق موقعیت زبانی گونه ی بشرویه به لحاظ لهجه یا گویش بودن، مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیق برای بررسی و پاسخگویی به سوالات بر اساس مطالعات میدانی و کتابخانه ای پی ریزی شده است. داده های تحقیق از روی شم زبانی نگارنده به عنوان گویشور بومی بشرویه و همچنین گفتار سایر گویشوران این گونه جمع آوری شده است. بدین منظور از 20 گویشور بومی بی سواد یا با تحصیلات ابتدایی مصاحبه به عمل آمد؛ این گویشوران در محدوده ی سنی 50 تا 70 سال قرار داشتند. جمع آوری داده ها از طریق ضبط صدا، شنیدن و یادداشت برداری و مصاحبه در موقعیت های گوناگون صورت پذیرفت.